W oczy z deszczem

Czwarty z kolei tomik poezji, wydany podobnie jak poprzednie książki w stosunkowo krótkim czasie, bo w przeciągu niespełna roku. We wstępie słowo od samej autorki, będące swego rodzaju drogowskazem do tego, co wewnątrz. Na kartach tomiku poezja w dużej mierze obnażające myśli i uczucia poetki. Wiersze, pomimo, że w dużej mierze dotykają tych bolesnych i często niełatwych stron życia dobrze się czyta, łatwo trafiają nie tylko do serc miłośników poezji.

Oczy nie ronią dziś łez
na przekór całemu światu
uśmiecham się
nawet udaję
że twoje imię
jak dawniej mnie
nie wzrusza
coś we mnie płacze
szukając cię
to już nie ja
to tylko dusza...

Nie pytaj mnie nigdy
co później zrobię
pojęcia nie mam
nie odpowiem tobie...
nie pytaj mnie nigdy
kiedy zbudzę się
bo sama nie wiem
łatwiej żyć we śnie...

Nie pytaj mnie
dlaczego znów płaczę
kiedyś ci powiem
wszystko wytłumaczę
nie pytaj wciąż
dlaczego jestem smutna
chcesz wiedzieć...
bo przyszła jesień
zimna okrutna...