Piszę ciebie poezjo

„Pisze ciebie poezjo”– kolejna antologia internetowej grupy „Klub Poetów Niepokornych” opiewająca piękno poezji. Słowo wstępne do książki napisała Barbara Wesołowska – administratorka grupy i zarazem autorka grafiki wykorzystanej do projektu okładki. Antologia poświęcona jest pamięci Elżbiety Kawszyniec – koleżanki po piórze, która niespodziewanie zakończyła swoją wędrówkę w świecie doczesnym. W projekcie wzięło udział 29 autorów pośród których są takie nazwiska jak: Marzena Albińska, Anna Bednarek, Maria Cenar (Kiełt), Anna Chudzik, Bożena Cieplińska, Teresa Maria Ciodyk, Katarzyna Dominik, Patrycja Fedak, Izabela Filipowicz, Mariusz Maciej Jackiewicz-Borowczak, Janina Jackowska, Anna Klehr-Fałowska, Anita Krywult-Słapczyńska, Sylwia Kuchnowska, Agnieszka Kuśmierczuk, Józefa Michalska, Justyna Maria Miszkowska, Iwona Anna Miżyńska van Eck, Joanna Nawrot, Zofia Pazdej, Jadwiga Piekarz, Diana Pluta, Robert Ratajczak, Dariusz Sobczuk, Marcin Stępień, Krystyna Anna Szklarczyk, Barbara Wesołowska, Przemysław Zarychta, Henryka Ziaja. Na stronach książki obok poezji znajdują się krótkie notki o autorach.

Słowo wstępne (fragment):

Drodzy Autorzy i Czytelnicy, ta antologia będzie wyjątkowa, chciałabym, aby była poświęcona pamięci naszej poetki – Elżbiety Kawszyniec. Była wspaniałą, ciepłą osobą. Będzie brakowało nam jej humoru w wierszach, optymistycznego podejścia do życia, radości… Pozostaną z nami jej wiersze, oraz pamięć, która nie pozwoli nam zapomnieć o Eli – lubianej i cenionej poetce.

Epitafium dla poetki

Dokąd to odleciałaś na skrzydłach śmierci
Nie mogłaś jaszcze zaczekać?
Aż tak było Ci spieszno w niebyt ulecieć
I na przyjaciół nie czekać?

Grono przyjaciół zasiada w zadumie cichej
Nie wierzą jeszcze w brak Ciebie
Nie wierzą jeszcze, że odejść tak mogłaś
Nie oglądając się za siebie.

Zapalą świecę za Twoją duszę
I wiersze wspomną Twoje
Puszczą muzykę, którą lubiłaś
A małe światełko świecące w mroku
Świecić się będzie dzisiaj dla Ciebie…

Sarna (Basia Wesołowska)

Poeci odchodzą cicho, ale pozostają na zawsze w swoich wierszach, sercach i wspomnieniach. Elu, w smutku żegnamy Ciebie… Bądź szczęśliwa po tamtej, drugiej stronie.

Administracja „Klubu Poetów Niepokornych”

Poezjo

czarodziejko
wzięłaś mnie we władanie
w zamian magiczną dajesz moc

mogę tańczyć w chmurach
stąpać boso po szkle
budować domki z kart
życie na krosnach tkać

wszystko z tobą mogę
nawet pokolorować świat

Anna Bednarek

Mimochodem

Najlepsze wiersze przychodzą znienacka,
gdy zapominam, kolorową sukienkę zakładają,
na przekór wszystkiemu, kuszą, wabią, grają,
słodkim nektarem duszę wypełniają.
Najlepsze wiersze przychodzą mimochodem,
nie dla nich konwenanse, mieszają w życiu i w talerzu,
budzą i szepczą: „koniec spania,
jesteś gotowa, bierz się do pisania!”

Anna Chudzik