W błękicie i zieleni

Yomik poezji, trzecia z kolei pozycja książkowa autorki. Na stronach wersy mówiące o największym z uczuć – miłości do drugiej osoby. Miłości, która jest podstawą naszego istnienia, która uskrzydla, bez której tak trudno iść przez życie. W wierszach autorki znajdziemy   między innymi uwielbienie, westchnienia, są też stwierdzenia, rozważania, a wszystko to dotyczy miłości. Całość upiększona subtelnymi elementami graficznymi autorstwa Zofii Zawilskiej. Na okładce i wewnątrz zdjęcia autorki z obiektywu Edwarda Mazura. Tył okładki – kilka zdań od autorki i wydawcy.

drżące serca

spotkali się pod osiką
drżała jak zwykle
wiatr pieścił liście
które reagowały

splecione w uścisku ręce
ciało przytulone do ciała
serca bijące pośpiesznie
wszystko wokół drżało

poddali się nastrojowi
wzajemnego odczuwania
zapatrzeni w siebie drżeli cali

ogarnęło ich pragnienie zespolenia
śnili na jawie marzyli
by czas stanął na wieczność

trwali w swych pragnieniach
kruchych i wrażliwych
jak ta osika pod którą stali

nagle zimny powiew
przeniknął ich do szpiku
przywołał rozsądek
i powrót do rzeczywistości

dostrzegli szaleństwo czynów
przywarli do siebie ostatni raz
i odeszli każde w swoją stronę

wiatr się rozhulał
przygnał ciężkie chmury
rzęsiste krople spadły
na drżącą z rozpaczy osikę

rozkwitnę

rozłączyły się splecione dłonie
rozeszły drogi na rozstajach
rozminęły spojrzenia
rozstały serca bijące

rozhulał się wicher w duszy
rozpłakał świat
rozsądek stracił moc
rozum opuścił ciało

rozstanie boli
rozłąka rani
rozpacz poi goryczą
rozterka nie pozwala żyć

rozsądku pragnę
rozpaczy się pozbędę
rozkwitnę z czasem
rozum poprowadzi