Dziury w pamięci

„Dziury w pamięci” – debiut literacki Piotra Ciesielskiego. Poezja przeplatana tekstami pisanymi prozą. Zaskoczeniem jest sam pomysł autora na książkę i nietuzinkowy układ poszczególnych tekstów.  Całość podzielona została na trzy rozdziały: Bez trzymanki, O jednym chłopcu, W cieniu palmy olejowej. Na pierwszych stronach czytelnik odnajdzie tekst zatytułowany „Zamiast wstępu”, na ostatnich stronach tekst pt. „Po wszystkim”, który zamieszczony poniżej niech będzie jednocześnie zaproszeniem na strony książki.

Po wszystkim
(czytać powoli, w miarę możliwości
zwracając uwagę na szczegóły)


Zamyka się to, co miało się zamknąć
I znów jesteśmy sami – mój cień i ja – bardziej sami, niż kiedykolwiek
Na znikającej wyspie wśród bezmiaru cichych dźwięków
Wszystko, czego pragnęliśmy usycha, kurczy się, obłazi, butwieje
Wszystko, co nas ścigało, zostało po tamtej stronie
Wszystko, co nieśliśmy w sobie, zmieniło się w pleśń i pająki
Wszystko, co dało nam życie, spływa strumieniem ku czarnemu sercu wiecznej przemiany
Wkoło nas szeleszczą zmory, wiedźmy grzeją kości przy ogniskach z ksiąg wieczystych, w kępach trzcin topielcy grają
w „kto połknie więcej ślimaków”, czarne bestie ocierają się
o wierzby, stukoczą koszdyrczele, ostanie widmokoty zstępują
w głąb nieustającej nocy, wiatr rozchełstał chmury o barwie krwi jednorożca – i nic nie jest bardziej prawdziwe niż to, czego nigdy nie było, bo tylko to zostanie
Pogrążeni w metalicznej ciszy zapadamy się w siebie
wypuszczając korzenie i pędy uczymy się pamiętać i zapominać, trwać i obumierać
. . .
Aż do następnego razu